Tymianek



Tymianek niekiedy nazywany tymianem, lub tymiankiem pospolitym to roślina pochodzenia śródziemnomorskiego. Jest podobny pod względem botanicznym jak również właściwości leczniczych do macierzanki, która występuje u nas w stanie naturalnym.



Tymianek uprawiali już Egipcjanie, Grecy i Rzymianie. Był uznawany za symbol siły i ceniony jako roślina lecznicza. Wchodził w skład balsamów, kadzideł
i eliksirów miłosnych. Również w średniowieczu był znanym medykamentem
i przyprawą. Początkowo roślinę uprawiano w przyklasztornych ogródkach, następnie tymianek coraz częściej sadzono w ogrodach możnych świeckich. 


Jest niedużą, zimotrwałą krzewinką, osiągającą około 30-40 cm wysokości. Posiada drobne, skórzaste liście o kształcie owalnym. Kwiaty znajdują się na wierzchołkach pędów, mają barwę liliowo-różową. Tymianek kwitnie w lipcu.



Uprawa




Prosta uprawa, ozdobny wygląd i dobroczynne właściwości rośliny sprawiają, że warto jest posiadać tymianek. Może być on sadzony na skalniakach, rabatkach, skarpach, werandzie czy balkonie. Należy zapewnić roślinie zaciszne, słoneczne miejsce oraz suche i przepuszczalne podłoże. Ziele można rozmnożyć poprzez podział lub wysiew nasion. Tymianek rosnący na polu podlewa się, gdy podłoże jest zbyt suche, natomiast uprawiany w doniczce dwa razy tygodniowo.


Zastosowanie


W kuchni roślinę wykorzystuje się jako przyprawę o palącym i gorzkim smaku, zarówno świeżą, jak i suszoną. Tymianek dodaje się do mięs, pieczeni, gulaszu, kotletów, marynat, sosów, a nawet niektórych zup. W krajach południowych
i zachodnich zioło w stanie świeżym stanowi dodatek do sałatek. Gotowany
z rybami morskimi redukuje ich woń. Tymianek nadaje również smak potrawom
z pomidorów, warzyw strączkowych i daniom z grilla. Zioło poza polską stosowane jest także m.in. w kuchni francuskiej, greckiej, włoskiej.

W medycynie ludowej używano tymianek jako specyfik odkażający układ pokarmowy, przy biegunkach, jako środek wykrztuśny przy kaszlu i astmie. Obecnie tymianek jest składnikiem wielu leków np. syropów. Wykorzystuje się go również przy robieniu opatrunków i okładów w schorzeniach skórnych, a także przy nieżytach dróg oddechowych. Często też bywa stosowany do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych dziąseł. Jest również dobrym dodatek do dezynfekujących kąpieli ziołowych.


Polecane potrawy